Halverwege m'n toespraak viel de stroom uit en de zaal was in volkomen duister gehuld. Ik ging door alsof er niets aan de hand was maar het was wel een vreemde gewaarwording. Het doet heel wat met je als je geen oogcontact meer hebt met je publiek. Voor hetzelfde geld lopen ze allemaal weg en spreek je voor een lege zaal. Na vier minuten was m'n duistere moment weer voorbij.
Hoe doen blinden dat? Ik merkte dat het voor mijn mimiek geen verschil maakte. Ook al was het aardedonker, ik stond nog steeds wild te gebaren...
Tegen het eind van m'n toespraak heb ik nog wat gezegd over het nodeloos verspillen van de tijd van de voorganger die voor elk wissewasje wordt geacht op te komen draven; van verkoudheden tot aan het "inzegenen" van nieuwe auto's.
Misschien is het wel helemaal niet zo'n zegen om een auto te hebben, suggereerde ik. Het kost handenvol geld en de auto daalt iedere dag een stukje in waarde. Maar nee, binnen de Indiase cultuur wordt het kunnen aanschaffen van een auto gezien als een "blessing"; "God has blessed me with a car". En ja, een auto is af en toe gemakkelijk maar het zijn en blijven vieze, stinkende, milieuvervuilende ondingen.
Als je niet van het openbaar vervoer gebruik kunt maken, is zo'n apparaat toch vrijwel onmisbaar.
BeantwoordenVerwijderenGroeten van Arma.