Pieter Breughel schilderde het doek hierboven in 1568, "Blinde leidt de blinden", geïnspireerd door de woorden van Jezus in Matteus 15:14 waar hij reageert op de geestelijke leiders die zich druk maakten om de ongewassen handen van de discipelen. Waarom spreekt Jezus niet wat meer waardering uit over de inspanningen van de goedbedoelende geestelijke leiders? Ze deden toch echt wel hun best. Het was toch overduidelijk dat ze van Gods wetten hielden en zich inspanden om anderen tot eenzelfde toewijding en liefde te bewegen?Jezus had nog nooit gehoord van "positief etiketteren" als techniek om mensen voor zich te winnen. Een psychologische charmeoffensief zat niet in Zijn toolkit en Carl Rogers was er nog niet om Jezus te trainen in een houding van "unconditional positive regard". Hij moest het zonder al die dingetjes doen en was Hij aangewezen op Zijn super compacte toolkit: Waarheid en Liefde.
Als je het zoekt in religie ben je stekeblind en je leiderschap leidt tot een diepere blindheid bij hen die volgen. Het verbaast me altijd weer hoe Jezus zich ongenuanceerd uitspreekt tegen elke vorm van georganiseerd geloof of religie. En we herkennen het. Had Mahatma Gandhi nu zo'n duidelijk omschreven geloofsbelijdenis die ons zou kunnen helpen beslissen of hij wel of niet erbij hoorde? Of, neem Moeder Theresa. Ook zo ongrijpbaar. Hun religie was wat vaag maar dat werd gecompenseerd door de daadkracht in hun leven. Ze deden het en dat dwong respect af. Ze legden mensen niet langs een matrix waarbij minsten een 70% groene score zou moeten worden behaald (of bepaald) om een voor ons geaccepteerde religie te hebben.
De enige kritiek die je op iemand kan hebben die doet wat Jezus zegt is dat hij of zij het allemaal voor zichelf doet.
Hieronder een mooi plaatje van het Barmhartige Samaritaan tafereel. Typisch verhaal van door mensen bestempelde verkeerd geloof. En toch het juiste doen. Dat kan toch niet...
Good Samaritan, by He Qi, China
Geen opmerkingen:
Een reactie posten