Twee weken geen moed

Vanmorgen mezelf eens flink toegesproken, "je gaat er nu uit en je gaat nu aan je conditie werken". Ik zit al tien dagen in een fysiek dipje. Gewoon geen zin om hard te lopen of andere fitte dingen te doen. Met een chagrijnige harses mezelf naar de Klaverstede gesleept alwaar ik om 06.30 voor een gesloten deur stond. Ik blij. Nu kon ik weer naar huis. Overmacht. Ik draai me om en de deur gaat open (ze gaan officieel om 09.00 open maar dat is halverwege de dag en teveel een onderbreking voor me) dus ga ik ongeveer gelijk met de schoonmakers naar binnen.
Zoals gewoonlijk ben ik alleen in de fitness ruimte. Het is even 'mijn' sportschool en mochten er al andere sporters binnenkomen, het zijn toch een klein beetje indringers. Er is niemand anders. Om 07.00 komt Peter. Altijd. We roepen elkaar 'mogge' toe en ik zet mijn gezweet voort. Op het beeldscherm het journaal terwijl grote druppels zweet op de vloer pletsen.
Soms praten we. Over de dingen van het leven. Werk. God. "Toch wel apart, dat werk van jou", zegt Peter steeds.
En dat is het ook.
Telkens wanneer mensen dat zeggen voel ik me intens bevoorrecht.
Ik ben nu uit m´n dipje en ga er de komende tijd weer tegenaan.

Verder vandaag enkele puntjes gezet op de ´i´ van de vijf studies die ik deze week op de Betteld geef. Ben ik er klaar voor? Voor m'n gevoel niet. Helemaal niet zelfs. "Verkenningen in het Koninkrijk", heb ik in mijn overmoed als thema opgegeven. Ik weet nog zo weinig van dat Koninkrijk. Zoveel jaren dacht ik dat het alleen maar in m'n hart en in de toekomst bestond, maar het is ook hier en nu. En dat laatste is best wel een redelijk ondergesneeuwd terrein. Deze week sneeuwruimen dus.
Gelukkig kan ik me verschuilen achter "verkennen" en daar zet ik op in: samen ontdekken wat er onder de sneeuw te vinden is.

Nog even flink gelezen in "De Grote Doorbraak" van Derek Morphew (uitgeverij Insideout, isbn 9789077992081). Een goede studie naar en geschiedenis van het denken over het Koninkrijk van God. Het leest niet als een roman maar sommige hoofdstukken vallen, hoewel zeer compact geschreven, onder de categorie 'dit moet ik lezen'.