Plannen

Mensen maken plannen. Ik ook. Dus moet ik wel een mens zijn. Als ik geen plannen maak, gebeurt er niets. Althans, er gebeurt wel wat, maar alleen dat wat er zou gebeuren als je niets zou hebben geplant.
Dromen doen we allemaal. Maar meestal blijft het bij dromen. Tenzij je actie onderneemt die er toe gaat leiden dat de droom uitkomt.
Je kunt ook wachten. Wachten op de dingen die komen gaan en accepteren dat ze komen zoals ze komen. Waarom zou je je druk maken?

Ik maak me dus wel druk omdat er dingen zijn die moeten gebeuren. Dingen waar ik passie voor heb. Zo is al jaar en dag Juni de maand waarin ik voor ene belangrijk deel m'n volgende jaar plan. Waar ga ik mijn tijd aan geven? Wat is belangrijk voor me?
Het is dan wel zo dat waar ik het ene doe, ik niet langer iets anders kan doen. Aan elk plan hangt dan ook een prijskaartje. Maar, als ik echt geloof in wat ik doe, betaal ik die prijs graag; dan is het dat gewoon waard.

Sommige dingen ben ik niet helemaal uit. Ga ik een nieuwe discipelschapskring starten? Ik weet dat het moet gebeuren maar misschien moet ik het niet zelf willen doen en zijn er anderen in de gemeente die dit zien zitten.

Als ik dan zelf geen DT kring opstart, wat ga ik dan doen? Een "gewone" kring opstarten? M'n tijd geven aan themakringen?

Vandaag begonnen met Ewout op de koffie. Verder zal m'n dag gevuld zijn met het voorbereiden van de preek voor zondag en een workshop volgende wijk bij een conferentie van Soul Survivor. En ik weet nu al dat ik die workshop niet even uit m'n mouw schud maar dat er veel tijd in de voorbereiding gaat zitten.
Trouwens, mensen die de indruk wekken dat ze toespraken, seminars, workshops en andere betogen uit hun mouw schudden, hebben zich a) of heel goed voorbereid of b) wauwelen maar wat. Ik kies zelf altijd voor de 'a' optie en dat betekent dat ik m'n huiswerk moet doen. Dus, ik begin maar.