Er zijn heel wat kerken en kerkjes die zich inspannen om iets concreets voor de directe omgeving te doen. Gisteren hielpen we een kleine baptistengemeente bij de wekelijkse barbecue. Het vaste publiek varieert van het entourage dat zich om en nabij de vrijwilligers ophoudt en enkele aan de rand van de samenleving bungelenden, geflipten, en teleurgestelden waaronder een semi-intellectuele gepensioneerde politieagent en een vermoeide, verwarde, onsamenhangend pratende uitgereisde wereldreiziger. Terwijl de rest van het team de kinderen vermaakt met "ballondieren" probeer ik een gesprek gaande te houden tussen de gepensioneerde pliesie en de niet langer reizende wereldreiziger.
Het ophalen en afzetten van alle teamleden neemt meer dan anderhalf uur per dag in beslag. Pech als je als eerste wordt opgehaald en als laatste wordt gedropt.
Dan moet met het team gebeden worden. Gebedspunten worden verzameld, gedeeld en uiteindelijk formeel middels een petitie bij God gebracht.
's-Avonds draven dertien 'die-hards' op voor een unieke, door een internationaal team van de Douls geleide gebedsavond. De organisatoren zijn lichtelijk teleurgesteld met de geringe opkomst maar troosten zich publiekelijk met de "waar twee of drie" gedachte en andere legitimerende, publiek beter doen voelende rethoriek.
Gebed is niet sexy. Evangelisatie ook niet.
Hillsong; dat is pas sexy.
Dus gaan we naar Sydney. Je hoeft daar alleen maar te gaan zitten en de zegen over je heen te laten komen. Van heinde en ver komen ze; honderdduizenden euros'per jaar spenderend aan reizerij, onderkomen, souveniers en evangelische snuisterijen.
Leo, Toni, David, Andy eten oud brood. De bakker voelt zich fijn; een tweede kans voor z'n brood.
De barbecue produceert opgewarmde hotdogs en vette, ranzige hamburgers. Op tweede hands brood, wel te verstaan.
Ondanks m'n gemopper voel ik me meer thuis tussen de ballonnen, de Tony's en goedkope barbecues, hoewel wegzakken in het pluche toch wel heel erg trekt.
Ik weet niet precies hoe het Koninkrijk van God precies werkt. Ik weet wel dat het eerder bij het ranzige vet van een barbecue begint dan in de Sydney pluche.
Het ophalen en afzetten van alle teamleden neemt meer dan anderhalf uur per dag in beslag. Pech als je als eerste wordt opgehaald en als laatste wordt gedropt.
Dan moet met het team gebeden worden. Gebedspunten worden verzameld, gedeeld en uiteindelijk formeel middels een petitie bij God gebracht.
's-Avonds draven dertien 'die-hards' op voor een unieke, door een internationaal team van de Douls geleide gebedsavond. De organisatoren zijn lichtelijk teleurgesteld met de geringe opkomst maar troosten zich publiekelijk met de "waar twee of drie" gedachte en andere legitimerende, publiek beter doen voelende rethoriek.
Gebed is niet sexy. Evangelisatie ook niet.
Hillsong; dat is pas sexy.
Dus gaan we naar Sydney. Je hoeft daar alleen maar te gaan zitten en de zegen over je heen te laten komen. Van heinde en ver komen ze; honderdduizenden euros'per jaar spenderend aan reizerij, onderkomen, souveniers en evangelische snuisterijen.
Leo, Toni, David, Andy eten oud brood. De bakker voelt zich fijn; een tweede kans voor z'n brood.
De barbecue produceert opgewarmde hotdogs en vette, ranzige hamburgers. Op tweede hands brood, wel te verstaan.
Ondanks m'n gemopper voel ik me meer thuis tussen de ballonnen, de Tony's en goedkope barbecues, hoewel wegzakken in het pluche toch wel heel erg trekt.
Ik weet niet precies hoe het Koninkrijk van God precies werkt. Ik weet wel dat het eerder bij het ranzige vet van een barbecue begint dan in de Sydney pluche.
In een kille kerk, om de twee minuten een minuut lang gestoord door de zuchtende, oude motor in de koellasyt en onder de flikkerende, bijna stervende TL-buizen baden de dertien "die hards" en de acht OM-ers gisterenavond voor meer werkers . Ik hoop dat de Heer in de hemel ons hoorde en hoop dat de Sydney fans me deze blog kunnen vergeven.
Een beetje de weg kwijt...
Ik geniet wel van Hillsong CD's. Sexy is een juiste omschrijving: ze voelen goed, geven leuke sfeer. En het voelt ook lekker Westers-goed om te weten dat ze er veel geld in pompen. Dan weet je tenminste dat het kwaliteitsmuziek is.
BeantwoordenVerwijderen