Schrijven over hoererij

Dat is wat het woord pornografie letterlijk betekent. Aanstaande zondag spreek ik hierover in de Brandaris waarbij ik zal putten uit de 'pornografische' Bijbelgedeelten. Als we het over pornografie hebben heben we het volgens de bijbel over seksuele activiteit buiten de door God aangegeven grenzen van het huwelijk.
Ga ik me daarmee nu in een klap giga populair maken in de Brandaris?
Ik dacht het dus niet. Om populair te zijn moet je alleen die dingen zeggen die mensen graag willen horen.
Seksverslaving is waarschijnlijk een van de grootste epidemieen in deze wereld en is dat denk ik altijd geweest. Als je de Bijbel leest kom je ook daar al tal van mannen en vrouwen tegen die zich meer lieten en laten leiden door hun begeertes en vleselijke gereeedchappen dan door de moraal, eer en kuisheid.

De 12 tot 17 jarigen zijn de grootste groep gebruikers van internetporno. De marketingmachine richt zich vrijwel uitsluitend op deze groep tieners en richt onhertelbare psychische en emotionele schade aan. In Amerika geeft 50% van de voorganers toe dat internetpornografie een probleem voor hen is en 1 op de 3 christevrouwen bericht dat ze bewust pornografische websites bezoeken.
De pornofilm industrie is omvangrijker dan Hollywood met 11.000 nieuwe titels per jaar (alleen al in Amerika)!
Er zijn zo'n 5 miljoen unieke porno websites en elke week komen er meer dan 2.500 bij.

Ik kan me hier vreselijk druk om maken. Het misbruik, de onderdrukking, de uitbuiting, de destructie van levens, het geweld.
En, net zoals bij verslaving aan substanties, heb je steeds meer nodig. De pornoindustrie is gewetenloos: "u vraagt, wij draaien. We geven de mensen alleen maar wat we willen. We verlenen een service"; je zou bijna denken dat het allemaal aardige maatschappelijk werkers zijn.
De verslaving is heftig en je komt er niet zomaar van los. Dus, nee, ik zal geen punten op de populariteitslijst scoren.

C.S. Lewis schreef in oversneden christendom, "Kuisheid is van alle christelijke deugden de minst populaire. Er is geen ontkomen aan - de christelijke regel luidt: 'Of een huwelijk, met volledige trouw aan je partner, of anders totale onthouding'"

Maakt dit mij nu ouderwets of ben ik een van de weinigen die nog gelooft in onvoorwaardelijke trouw, zelfdiscipline en matigheid?