Een korte BD

Twee dagen geen blog.
Ik had wat last van een Blog Dip.
Dat is nu weer over.

Al dat geschrijf over porno; daar wordt een mens lichtelijk weemoedig van. Vrijdagmiddag ben ik op tijd weggegaan om, zo dacht ik, voor de files uit naar Dalfsen te rijden. Dat idee van "voor de file uitrijden" is een illusie. Ik deed er drie uur over.
Op de terugweg, midden in de nacht, kon ik het e.e.a. compenseren.
Voor de Agape staf gesproken over discipelschap. Stel je voor dat meer christelijk werkers en leiders zelf aan de bak gaan met het maken van discipelen. Dan werk je vrijwel geruisloos naar een revolutie toe. Een revolutie waarbij volgelingen van Jezus midden in de wereld dat volgen van Jezus waarmaken. Levens waarin genade, verzoening, liefde, discipline, trouw en een heleboel andere eerbare eigenschappen en disciplines centraal staan.
Het imago van "een christen mag niks" heeft het christendom aan zichzelf te danken en het zal tijd en gezond onderwijs kosten om daarmee af te rekenen. Hoe reken je ermee af? Moet ik dan de niet gelovigen gaan vertellen dat dit stoffige imago helemaal niet juist is. Dat is net zoiets als iemand ervan te proberen overtuigen dat hij/zij had moeten lachen nadat jij een, in je eigen ogen, geweldige grap heb verteld.
De meest effectieve manier is om het gewoon maar voor te leven, voor te doen.

Gisteren vooral een "fietsdag". Van drie fietsen een gemaakt, de overige twee fietsen gestrip en gezocht naar mijn imbussleutelsetje (ik weet zeker dat ik dit jaar al twee setjes heb gekocht). Uiteindelijk gevonden in de slaapkamer van een van onze lieve dochters. Op de vraag: "wat moet jij nu met een imbussleutelsetje op je slaapkamer" is nog geen plausibel antwoord gekomen.

Vandaag twee keer spreken. Vanmorgen in de Brandaris en vaavond in Alphen a.d. Rijn.