M'n eerste actie was het plakken van de voorband van Ellen's fiets. Er waren al twee pogingen gedaan en dit werd dus de derde operatie in drie dagen. Het loont vaak de moeite om de binnenkant van de buitenband te bevoelen op ongerechtigheden en de boosdoener, een minsicuul stukje glas, was al gauw gevonden.
Al met al ben ik aardig gaar en heb helaas, na drie weken, toch een flink aantal pijnstillers moeten slikken om een hoofpijn enigzins te verdringen. Het begon gisteren al toen ik in Sydney veel te vroeg wakker was, om zeven uur de deur uit moest om op de school (zie vorige blog) te spreken, en met name toen ik me als een gek moest haasten om m'n ticket opnieuw te laten printen was het hek van de dam.
Kijk, druk bezig zijn vind ik niet erg maar haasten en opgejaagd worden is wat anders.
Hieronder nog wat sfeerfoto's van Sydney en onderweg op elf kilomer hoogte boven Australie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten