31 januari 2020

De Kristen en de Knijper

Kom ik toch iemand tegen die èn in de Heer is èn beweert dat God waarschijnlijk niet alles weet. "Hè", dacht ik zo bij mezelf, "sinds wanneer kunnen die twee naast elkaar bestaan?"  "Kijk zelf maar" zei hij; "God veranderde zijn plan nadat Mozes hartstikke lang had gebeden, had er spijt van dat hij Saul koning had gemaakt en vernietigde Nineve niet zoals Hij eerst wel beloofd had, en zo kan ik nog wel even doorgaan."
Ik overwoog even om wat klein geweld toe te passen om de man weer bij zijn positieven te brengen door hem, zoals Martha altijd doet als ik niet doe wat ze wil, heel hard en gemeen in de arm te knijpen of goedkope Action verf in z'n gezicht en haar te smeren.
Ik moest die man helpen zien dat dit soort verhalen slechts de schijn wekken dat God iets niet zou weten want natuurlijk weten we dat een God die niet alles zou weten never nooit niet een, laat staan ONZE, God zou kunnen zijn. Stel je voor zeg, dat het roepen  van de mens tot God ook maar enig effect zou hebben op Zijn plan; het roepen en bidden was gepland, Zijn antwoord al voor de schepping van de wereld verwoord en in een actieplan uitgewerkt en samen met het creëren van de suggestie dat wij, domme, kleine mensen, die nooit iets echt snappen of iets echt goed kunnen doen invloed zouden kunnen hebben op het hart en de wil van God.
Harder knijpen! Hij snapt het niet. Meer verf.

Dit scenario is niet alleen maar denkbeeldig. Het raakt het hart van een van de grote mysteries aangaande God. Ondanks de vele pogingen om het naar links of rechts of zelfs het midden te verklaren, is het een illusie te hopen of te denken dat we er ooit uitkomen.

Nu laat God zich ook niet zomaar in een hoekje zetten of een beeldje drukken, hoe graag ik het ook zou willen.
Geen man, geen mens, maar Geest. En Geest laat zich maar moeilijk vormen, vangen en/of knijpen.

Waar te beginnen? Het enige, enigszins tastbare dat de wereld van God heeft gekregen, waar we iets mee kunnen, is Jezus.

"Ja", hoor ik een andere en om andere redenen in een velletje te knijpen man zeggen, "maar Jezus is toch ook maar een afbeelding, een soort van gestripte verzie van God?" Kan zijn, maar als Hij de ware aard van God belichaamt, kan ik er wel wat mee. Dan spijker ik hem of als godsdienstwaanzinnige, terrorist of bedreiging voor de openbare veiligheid  aan het kruis, of ik besluit hem te volgen om te ontdekken of Hij werkelijk de verbinding is tussen de geknepen, of de te knijpen man,  en de ongrijpbare Geest.

2 opmerkingen:

  1. "Het raakt het hart van een van de grote mysteries aangaande God. Ondanks de vele pogingen om het naar links of rechts of zelfs het midden te verklaren, is het een illusie te hopen of te denken dat we er ooit uitkomen." Ben ik mee eens maar we kunnen wel een heel eind in de richting komen. Bert Loonstra heeft over dit soort thema's een goed boek geschreven. "God schrijft geschiedenis. Disputaties over de eeuwige".

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Unknown is René Bosman :-)
      on op één of andere manier mijn naam niet vermelden.

      Verwijderen