Ik heb het over de Koala. Hier net buiten Adelaide kom je die beesten in redelijk groten getale tegen. Zo'n beer ziet er een beetje uit als een enorm achterwerk met een aantal poten en een relatief klein koppie. Wat ze doen is een beetje onderuitgezakt in een boom hangen, wat eten, poepen en slapen. Dat is wat ik zie en misschien willen de buidelberen gewoon graag deze indruk wekken. Ik heb niet onderzocht of het beest, naast uiteraard procreëren, ook andere dingen doet maar er zal wel wat meer over te zeggen zijn. Wat eten betreft is het dier kieskeurig. Van de ongeveer 600 soorten eucalyptusbomen zijn er slechts zes die de goedkeuring van de familie mogen wegdragen en voor consumptie geschikt worden geacht. Knap eigenlijk dat die beren als soort nog bestaan.
 |
Ietwat onderuitgezakte Koala betrapt
in een boom net buiten Adelaide |
Een eenzijdig dieet zoals de Koala's bezigen zou voor de mens funest zijn; of in het gunstigste geval de mens veranderen in een ietwat onderuitgezakt wezen met een te dikke buik en een te grote kont.
Zeg ik teveel als ik beweer dat de mens geneigd is tot eenzijdigheid, of monochromie? Ik kan de indruk maar moeilijk van me afschudden dat de mens door een aantal, per individu verschillende karakteristieken, eigenlijk net zo voorspelbaar is als de buidelbeer. Even een beetje rondhangen met A en je bent in staat om een groot aantal uitspreken over A te doen die nog waar blijken te zijn ook. Slechts enkelen laten zich maar moeilijk uittekenen en demonstreren een mate van onvoorspelbaarheid die je een beetje een rare smaak en gevoel geven; het is de mens namelijk eigen om mysteries te ontrafelen en te verklaren. Wanneer dat niet lukt; de ander valt niet te "buidelberen," houden we liever wat afstand. Een onderuitgezakte kont, dat verwacht je bij een Koala en het maakt me blij als ik dat zie. Mijn voorspelling kwam namelijk uit. De mens laat zich vaak net zo makkelijk raden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten