Volmaakt onvolmaakt

Niemand is volmaakt.
Iedereen stemt daar mee in.
Totdat je iemand met die onvolmaaktheid confronteert.
Dan ben je opeens een slecht mens.
Want we zijn dan wel allemaal onvolmaakt;
maar jij een beetje meer dan ik.

Ik ben onvolmaakt. Wat doe ik als iemand mij confronteert met een onhebbelijkheid, irritant gedrag of wat dan ook. Verdedigen natuurlijk. Ik heb immers recht op mijn onvolmaaktheid. De ander denkt toch zeker niet dat hij minder onvolmaakt is dan ik. Kom nou toch. Wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Weg met de stenen en lang leve de onvolmaaktheid.
Vluchten kan ook. Recentelijk besloot een collega, geconfronteerd met een onvolmaaktheid die negatieve gevolgen had voor zijn omgeving, om in plaats van zijn "demonen" aan te pakken, zijn ontslag in te dienen. Gemiste kans, zou ik zeggen.

Gek eigenlijk dat we dat wat we allemaal weten, eigenlijk liever niet willen weten.

Vandaag reizen naar Brisbane. Vanmorgen afspraak met de dominee en vanmiddag met de plaatselijk OM baas.