02 september 2011

Thuis en revoluties

Een droog bed, geen honderden mensen om me heen, dalend adrenalinepijl en rust. Wat heerlijk om weer thuis te zijn. Niet dat ik nu met tegenzin op de conferentie zat. Integendeel. Mensen om me heen geeft zoveel energie dat ik er altijd een beetje hyper van wordt, op de grens van borderline. De uitwisseling van ideeen en verhalen, de hart tot hart gesprekken; bijzonder motiverend en stimulerend. Ik zou niet zonder kunnen en willen.
Vandaag aan het werk om mijn bijdragen aan het gemeenteweekend van De Lichtstad in Eindhoven verder voor te bereiden (morgen). Ik heb er echt zin in. Zondag spreken in een doopdienst in Alblasserdam. Dat is altijd een feest en een mooie gelegenheid om een echt en levend getuigenis van de opstandingskracht aan het werk te zien.

Binnenkort een dag of negen naar China, een giga groot land dat niet alleen een economische groei doormaakt maar ook geestelijk aan het ontwaken is. De gebeden en de inspanningen van trouwe gelovigen in de afgelopen decennia werpt vruchten af. China heeft het potentieel om de grootste 'leverancier' van evangelisten en gemeentestichters te worden.

Al lange tijd is de dominante positie van het Westen op vele fronten aan het verschuiven richting tweede en derde wereld. Nu vaak nog op micro niveau maar het momentum is aan uitdijen.
Vorige week zocht een vrienden van ons contact met ons. Nadat we twintig jaar geleden deze kansarme jonge Indiase vrouw uit een achterstandswijk in Durban in staat stelden om haar droom om de wereld in te gaan om het Grote, Goede Nieuws te delen met iedereen dien het wilde horen, zijn de rollen nu omgedraaid: ze wil ons financieel gaan ondersteunen! Ze staat model voor de de nieuwe Zuid Afrikaanse yup. Velen zullen volgen.
Dominantie is altijd relatief en er is maar weinig voor nodig om het machtsevenwicht te doen omslaan.
In de christelijke literatuur is de Westerse voorsprong en dominantie vaak uitgelegd als zegen van God. Dat heb ik altijd vreemd gevonden omdat de prijs voor die zegen de armoede, uitbuiting en onderdrukking van anderen in zich draagt. Deze VOC mentaliteit kan alleen maar als zegen worden geïnterpreteerd als men niet verder kijkt dan de eigen neus lang is; rijkdom en voorspoed lijken altijd tot korte wipneusjes te leiden. De God van het recht lijkt daarbij partij te kiezen. En dat terwijl de Bijbel vol staat met instructies aan hen die zich de representanten van het Heil noemen, om op te komen voor de onderdrukten en armen.
Maar ja, als de massa brult, haakt de wereld aan.
De Arabische lente is daar een eigentijds voorbeeld van. Een brullende kritische massa heeft het vermogen in zich om een koerswijziging af te dwingen. En waar die koers het volk heen zal leiden; niemand weet het.

Een kleine 250 (voornamelijk) jongeren vertrekken morgen naar alle werelddelen om in het klein 'te brullen.' dat zal een koerswijziging ten goede tot gevolg hebben in de levens van velen. Uitkijkend over de zaal bedacht ik van de week dat enkelen van deze jonge, ambitieuze, idealistische jongeren in het kielzog van hun leven en getuigenis revoluties teweeg zullen brengen. Dat is een mooie gedachte. Ik wens ze van harte Gods zegen toe!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten