Gisterenavond tegen tienen werd ik gebeld met de vraag of ik wilde komen spreken in Hoogeveen. "Ik heb je vijftien jaar geleden horen spreken in Emmen en ik heb toen het besluit genomen om Jezus te gaan volgen."
Emmen.
Vijftien jaar geleden.
Nu vergeet ik heel erg veel maar "Emmen, vijftien jaar geleden" ben ik en kan ik niet vergeten. Deze samenkomst waarin een aantal jeugdgroepen van verschillende gemeentes bijeenkwamen, staat nog aardig op m'n netvlies gegrift. Tijdens het gebed vooraf wist ik te melden dat we niet hoefden te bidden voor beslissingen. Die gebeden waren al verhoord en met een snel kloppend hart, maar met volle overtuiging wist ik dat die avond vijftien jongeren het radicale besluit zouden nemen om Jezus te gaan volgen. Ik zie nog hoe een aantal leiders me vreemd aankeken en zich waarschijnlijk in stilte afvroegen of die den Ouden het allemaal nog wel op een rijtje had. Maar het was te laat om me naar huis te sturen. De termijn waarbinnen redelijkerwijs nog een andere spreker gevonden kon warden was al lang verstreken. Overigens weet ik vrijwel nooit van tevoren wat er gaat gebeuren, dus dit was een redelijk unieke gebeurtenis.
Ik deed m'n praatje en koppelde daaraan een oproep om Jezus te volgen.
Vijftien jongeren kwamen naar voren.
In de afgelopen vijftien jaar word ik regelmatig herinnerd aan die avond. De meeste van die vijftien jongeren zijn nu leidinggevenden in verschillende gemeentes.
Het is bijzonder bemoedigend om hier regelmatig aan herinnerd te worden.
We hebben een datum afgesproken en ik zie uit naar wat de Heer op zondagmorgen 27 Maart in de Beth-El gemeente in Hoogeveen gaat doen.
Het is een jongerendienst en hoewel resultaten in het verleden geen garantie geven voor de toekomst, ben ik hoopvol en geloofsvol gestemd!
Ik zal de aanwezigen waarschijnlijk met dikke ogen aanstaren omdat ik dan net terugkom van drie weken in Azië en ik had die datum eigenlijk opengehouden om een vrij weekend te hebben maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten