Reiskoorts

Ik ben niet zo'n reiziger. De dag voor vertrek gaat m'n hartslag omhoog, krijg ik een lichte uitslag in mijn gezicht en vraag me af waarom ik zo nodig moet reizen. Als ik eenmaal in het vliegtuig zit gaat het wel weer maar ga pas genieten als ik op de bestemming ben aangekomen. Het verblijf op de bestemming is dus niet het probleem. Het gaat om de reis van A naar B. Ik kan de toetsencombinatie niet vinden die zou kunnen leiden tot een rustige, kalme en volkomen ontspannen staat waarbij ik het allemaal met een serene glimlach op m'n gezicht (en in mijn hartje) beleef en onderga.

Ruben gaat deze reis mee en dat maakt het allemaal een stuk aangenamer. Hij loopt al dagen met een grijns op z'n gezicht en telt de uren die nog resten voordat we eindelijk die kant op kunnen; "nog zoveel uur en dan vliegen we, gaaf hè?"

Als we over 29 uur in Melbourne landen ben ik alle 'leed' in een mum van tijd vergeten en kan ik me concentreren op de taak die voor me ligt:

Maandag 31 t/m Vrijdag 4 Feb. Mentoring Clinic

Zaterdag 5 t/m dinsdag 8 Feb. Zeven toespraken/studies met Eltham Baptist Church.

Woensdag 9 t/m Woensdag 16 Feb. Jongeren en volwassen kamp in Tumby Bay.

Over 22 dagen hopen we weer thuis te zijn.

Nu ga ik mijn koffer maar eens pakken.