Jezushaat

Jezushaat bestaat. Nog altijd. Miljoenen kunnen het niet verdragen dat het niet een systeem is dat verlossing en hoop biedt, maar een persoon. Miljoenen die hunkeren naar liefde: geliefd worden en liefde kunnen geven. Systemen falen. Een systeem kan geen liefde produceren. Daarvoor is een veranderd, een getransformeerd hart nodig.

Sinds Juni vervolgt de Afghaanse overheid de volgelingen van Jezus actiever dan eerder. Gisteren ontving ik een mail waarin gebed gevraagd wordt voor Shoaib uit Mazar, die sinds October gevangen zit. Vrienden hebben eergisteren telefonisch contact met hem gehad. Hij vertelde dat hij nog dezelfde Shaoib was als toen hij werd opgepakt, hetgeen betekent dat hij sterk in zijn geloof is. Wereldwijd wordt gebeden voor vanavond, het moment dat de rechter zijn oordeel zal uitspreken. Shaoib is er vrijwel zeker van dat hij de doodstraf zal krijgen. Tijdens zijn vorige verschijning voor de rechter gaf deze Shaoib een week om zijn geloof te herroepen. Zoniet, dan zou hij opgehangen worden. Shaoib stelde in het gesprek dat hij zijn leven volledig in de hand van de Heer had gelegd en zij ook dat hij dankbaar was voor deze geestelijke strijd – “Zonder mijn geloof zou ik niet kunnen leven.” Op dat moment werd de verbinding verbroken.

Vandaag spreek ik o.a. over het liefhebben en realiseer me dat ik dat niet op kan brengen. Ik heb eerder een heel sterk honkbalknuppelgevoel. Maar ik weet dat dat niet echt werkt. Er komt een zwaardere knuppel voor terug. Liefde kan maar op twee manieren worden beantwoord: liefde of haat. het is onmogelijk om er stoïcijns onder te blijven.