16 januari 2011

En dan is het opeens op

Vanmorgen wakker geworden in een enigzins ranzig hotel in Dalfsen (met Martha naast me). De griep had me al enigzins in haar greep. Met een dubbele dosis Paracod en Ibuprofen richting Ommen om te spreken. Daarna gauw naar huis. Ik dnek dat de griep nu echt toeslaat. Ik bedoel, als het twintig graden in huis is en je zit nog steeds te klappertanden, dan is dat denk ik een teken dat m'n lijf in strijd is met zichzelf. Dus, vroeg naar bed en hopen dat het niet echt "de griep" is.
Tja, de kracht van dit moment biedt geen enkele garantie voor morgen. Gezondheid is een bijzondere zegen.
De twee toespraken in Eersel tijdens het discipelschapsweekend gingen aardig maar ik merkte dat mijn lijf me niet helemaal steunde.
Het blijft een voorrecht om een schakeltje te zijn in het proce van verandering in de levens van mensen. We streven allemaal naar geluk en voldoening en God's woord heeft daar zoveel over te zeggen. Ik vertrouw erop dat God alle tijd die ik erin heb gestopt gebruiken zal. Nu snel ter bedde!

4 opmerkingen:

  1. marijke doetjes17 januari, 2011 12:06

    Hoi Jan,
    Niks van gemerkt dat je gisterochtend ziek was! Heb enorm genoten van je zeer herkenbare preek! Hoop dat je je snel beter voelt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Jan,

    De twee toespraken van Eersel gingen in jouw en mijn ogen "aardig" maar daar dacht onze hemelse vader anders over. Zaterdagavond en zondagochtend waren zeer bijzonder (ik denk dat ik mag zeggen voor alle deelnemers) Soms zie je niet direct resultaat maar dat is er zeker. Ik heb ook getwijfeld of we de insteeke goed gekozen hadden. nu ik terug kan kijken kan ik alleen maar zeggen dat God dit weekend op een bijzondere manier geleid heeft. Het enige wat wij kunnen doen is ons plekje innemen (en gehoorzamen) Beterschap en groet, Bert Vonk

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nog steeds de griep? Beterschap.

    BeantwoordenVerwijderen