In je werk moet je gelijkmatig zijn, emotioneel neutraal; gewoon je ding doen en je klanten niet vermoeien met persoonlijke gevoelens en overtuigingen. Privé en werk moet je scheiden. De profeet Eliza zou aan deze verwachting niet kunnen voldoen. In 2 Koningen 8 vinden we hem in tranen. Hij voorziet dat de man die hem bezoekt, koning van Israël gaat worden en voorziet ook dat deze man gruwelijk geweld gaat gebruiken. Hij voorziet kinderen die te pletter geslagen worden en zwangere vrouwen wier buiken worden opengereten. Zo'n boodschap kun je niet als een zakelijke mededeling brengen. Dat raakt je als persoon. Ik vind het mooi om iets van Eliza als persoon te zien. Het doet je realiseren dat de boodschapper van God geen machine is, maar een mens van vlees en bloed. Dat vlees en bloed mag best gezien worden. De scheiding van privé en zakelijk is kunstmatig. Alleen gewetenloze mannen en vrouwen lijken met een strikte scheiding te kunnen leven (zie programma's zoals Radar en Opgelicht). Onze persoon is altijd verweven met dat wat we doen en dat mogen we best laten zien. Er zijn er ook die juist strategisch gebruik maken van emotie. Tranen als techniek, zou je dat kunnen noemen. Dat is een kunstje geworden. met name waar het gaat om fondsenwervende activiteiten wordt vooral ingespeeld op ons gevoel. Zielige beelden en betrokken presentatoren gaan goed samen. Iemand in beeld die zijn of haar emoties de vrije loop laat, maakt mooie teevee. Emoteevee heet dat geloof ik in vaktermen. Waarom? Kan het zijn dat velen juist de verbinding tussen zaak en privé missen? Eliza kon de twee niet scheiden en dat maakte hem als boodschapper authentiek. Een gezonde balans tussen de twee levert denk ik de echtheid op die we graag in onszelf en anderen zien. In de kerk vindt je het ook: passieloze preken en preekloze passie. Het eerste doet je in slaap vallen en het tweede sleept je mee in het doen van dingen die je "normaal" nooit zou doen. Wat we nodig hebben zijn gepassioneerde preken: èn een helder, verantwoord verhaal, èn persoonlijke betrokkenheid. Met iets anders dan dat wil ik liever niets te maken hebben.
Gepassioneerde preken met persoonlijke betrokkenheid helemaal mee eens. Maar dan wel in de kracht van de Heilige Geest. De tekst uit 1 Kor. 2:4-5 raakt mij altijd bijzonder. De grote Paulus vraagt in Efeze 6 ook al om gebed om het mysterie te kunnen delen. Fantastisch om gepassioneerd te zijn van de Here Jezus en om zijn woorden te mogen doorgeven aan gemeentens of studiegroepen. Groet René
BeantwoordenVerwijderen