Een week die in het teken staat van het opzoeken van vrienden en collega's. Het voelt als vakantie. Het feit dat Californie de heetste 2, 3 en 4 november in haar geschiedenis beleeft, draagt natuurlijk leuk bij aan dat vakantiegevoel. Gisteren, onderweg van Los Angeles naar San Diego via route 1 (Pacific Highway) gestopt, korte broek aangedaan en aan het strand in de zon gaan liggen. Martha en Ruben waren intussen onderweg naar Barcelona waar ze een week met Moniek en Roger doorbrengen.
Gisterenavond een paar uur met een goede vriend gepraat die ik al sinds de middelbare school ken. Hij woont al jaren in San Diego en ik doe mijn best om onze vriendschap bij te houden. Gezeten op de veranda van het Victoriaanse huis waar hij een kamer heeft, dronken we bier en spraken over het leven, over God en wat we er als mensen een zooitje van maken.
Vriendschappen zijn kostbaar omdat een gedeeld leven van groot belang is. Mijn verhaal en zijn verhaal. De gemeenschappelijk ervaringen en geschiedenis leidt tot begrip en herkenning. Respect. Het onderstreept voor mij de eeuwige waarheid en waarde dat de mens geschapen is om in relatie tot en met anderen te leven.
Vandaag praten we verder voordat ik laat in de middag naar Los Angeles rijd om daar in de nabijheid van het vliegveld te overnachten. Morgen vertrekt mijn vliegtuig aardig vroeg en het verkeer in Californie is een chaos. Dus is het slimmer om te reizen als de chaos zoveel mogelijk voorbij is en de miljoenen commuters zich opmaken om de volgende dag aan te schuiven bij hun dagelijkse portie file. Het lijkt Nederland wel. Iedereen z'n eigen heilige koe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten