VIJFTIG Jaar!

Ik herinner me hoe ik me als zestienjarige op mijn Zundap met verhoogde benzinetank op de veerpont naar Lekkerkerk paniekerig afvroeg hoe oud ik zou worden. Het jaar 2000 leek toen zo ver weg dat ik vrijwel zeker wist dat ik dat magische jaartal nooit zou halen. Mijn toenmalige levensstijl droeg overigens niet constructief bij aan een mogelijke lange levensverwachting. De eeuwwisseling voltrok zich bijna een kwart eeuw daarna. Ik viel niet dood neer en nu zijn we weer tien jaar verder. Vijftig jaar. het klinkt oudachtig maar het voelt geenszins zo. Ik ben fitter dan ooit, heb ontzettend mooi werk, ben gelukkig met Martha, kinderen en kleinkind en prijs mezelf gelukkig met veel vrienden die het mogelijk maken dat ik mijn werk kan blijven doen. Gods trouw is overweldigend geweest en Hij zal trouw blijven.

Ook had ik nooit kunnen denken dat ik zo lang voor OM zou werken. Ik dacht dat dit na vijf jaar wel afgelopen zou zijn, maar dat is inmiddels bijna 24 jaar!

Het verhaal van Elia en Elisa heeft me de afgelopen dagen opnieuw geïnspireerd en uitgedaagd. Ik wil die mantel blijven dragen en zolang de Heer kracht en gezondheid geeft, en blijft voorzien in alle financiële middelen, hoop ik mijn werk bij OM nog lang te kunnen voortzetten.

Dankbaar en gelukkig!