De vlucht van Atlanta naar LA stond in het teken van irritatie met de man naast me. Een kleine Japanner die zich breed had gemaakt en een deel van mijn beenruimte, de armleuning en een stuk van de lege ruimte die bij "mijn" plek hoorde reeds had geannexeerd. Dat was niet het enige. Keelgeluiden en luid regelmatig geschraap (het omhooghalen van snot uit de luchtpijp) maakten het verhaal kompleet en titels van nooit te verschijnen boeken speelden door mijn hoofd: "Hoe je medepassagiers overleven," "Wat te doen als je je buurman af wil maken," "Christelijke naastenliefde wanneer de omstandigheden het onmogelijk maken." Ik ga naar buiten. De zon schijnt!
Over religie, kerk, christendom, algemene verbazing en vermeldenswaardige gebeurtenissen tijdens mijn omzwervingen door binnen- en buitenland. Vragend en onderzoekend in pastelkleuren met meestal een vleugje peper. Dit is een persoonlijk blog en wat ik schrijf is dan ook niet representatief voor de organisatie waarvoor ik werk of voor de kerk waar ik lid van ben.
02 november 2010
Dwars door LA
Toch wel indrukwekkend, de skyline van Los Angeles bij nacht. De navigatie op mijn telefoon werkte en leidde me zonder problemen naar E. Elizabeth in Pasadena waar Joel en Lauren samen met enkele biefstukken me opwachtten. Geweldig om Joel weer te zien. We hebben samen heel wat avonturen meegemaakt in Spanje, Marokko, Braziliƫ en Canada. Dat schept een band.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten