Een uur geleden thuis gekomen uit het ziekenhuis, nu zonder appendix. In een ziekenhuis wordt je echt alleen maar zieker. Een uurtje thuis en ik kom helemaal bij. De oude vrouw naast me veranderde de zaal in een rookafdeling. Midden in de nacht stak ze een sigaret op. Na een berisping en het vertrek van de zuster weer een, en nog een. Ik dacht eerst dat ik droomde (je weet nooit na een narcose).
De komende twee weken moet ik me rustig houden. Als er verder geen complicaties zijn, het was een flinke operatie (de ontsteking zat tot aan de aanhechting met het ding waar het aanhangsel aan vast zit) ben ik spoedig weer helemaal de oude. Je wordt er bij bepaald dat een lichaam maar een raar en gecompliceerd ding is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten