hebzucht

Gisterenavond keek ik een kwartiertje naar het programma geven en nemen. Een kwartier is meer dan genoeg om er weer eens bij bepaald te worden dat hebzucht een van de diepste drijfveren in het leven van de mens is. Dat hebben ze goed begrepen bij de AVRO en die hebzucht is de basis van het spel warin mensen zoveel mogelijk prijzen moeten zien te vergaren en van elkaar afpikken. Alleen degene die de meeste prijzen heeft binnengehaald mag ze meenemen. De verliezers krijgen niets.

Misschien heeft het wel een evangeliserend effect. Wat bedoel ik?

Je vraagt je al kijkend af wat jij zou doen. Ik besloot voor mezelf dat ik maar beter niet aan zo'n programmam mee kan doen. Dat zou te confronterend zijn.

Ook heb ik al een laptop, handtas, koelkast, MP3 speler, camera en ondergoed. De vakantie naar Aruba is er waarschijnlijk een waar je alleen maar spijt van kijgt omdat je dan in zo'n vreetschuur terechtkomt, de hele dag aan het strand ligt en 's-nachts niet kan slapen omdat het hotel als "service" een animatieprogrammam aanbiedt.

Het juichende stel dat uiteindelijk van oor tot oor lacht en de verliezer nog een amicaal schouderklopje geeft, is een krachtig voorbeeld van meelijwekkende zieligheid; mensen die helemaal uit hun dak gaan omdat ze nu alles wat ze hadden twee keer hebben en daarbij twee andere stellen hebben overwonnen.

Zelfs dieren doen dat niet.

Ik hoop dat het mensen bepaalt bij de leegheid van hun ziel en hen naar de armen van God drijft. Daar wordt dat zielige, lege en hebberige hart langzaam maar zeker veranderd in een gevend hart! Het zou mooi zijn om daaromheen eens een spelprogramma te bedenken.