Nou, daar zit ik dan. De Baptisten hebben het goed voor elkaar met hun conferentiefaciliteiten aan het strand. Of er tijd over is om daarvan te genieten zal nog moeten blijken. Vandaag heb ik al mijn tijd hard nodig om vanmiddag om 16.00 te starten met de recruiting consultation. De vlucht hier naar toe was oké, ik zat helemaal achterin het vliegtuig tussen twee grote mannen ingeklemd. Het scherm van het personal entertainment system kan wel kantelen maar niet ver genoeg om comfortabel een film te kunnen kijken. De enige manier om het scherm goed te zien is onderuitgezakt; half liggend kun je dan nog wel wat zien. Maar die houding wordt na een half uur wat oncomfortabel, dus geef je op. Dan maar geen film. Voor mensen die niet langer zijn dan 1 meter 70 werkt het wel maar als je ietsje langer bent, kun je het wel vergeten. Het beste werkt het als de passagier die voor je zit zijn/haar stoel niet achterover helt, maar ik vind het ook weer zo raar om dat te vragen: ”mevrouw, wilt u alstublieft rechtop blijven zitten, dan kan ik namelijk een film kijken en doen m’n knieën niet zo’n pijn. En, nu we het er toch over hebben, als u dan toch vindt dat u uw rugleuning achterover moet laten zakken, wilt u dat dan langzaam en voorzichtig doen, en niet plotsklaps en bruusk, zoals alle passagiers voor en na u dat doen, of mij eerst waarschuwen zodat ik mijn benen/knieën in een veilige positie kan manoeuvreren.” Al met al krijgt de vlucht een vijf en een half.
Erg leuk om collega’s en vrienden te ontmoeten. Ik zie uit naar de komende dagen en ben benieuwd hoe deze dagen bij zullen gaan dragen aan meer werkers in de oogst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten