Om half zes komen zo'n 15 mannen bij elkaar om te bidden. Vandaag bidden ze niet maar mag ik mijn verhaal vertellen. Een vroege start dus maar dat vind ik niet erg. Dan duurt de dag lekker lang en kan er veel worden gedaan. Ik slaap sowieso altijd slecht als ik onderweg ben en het is vaak een opluchting als de dag aanbreekt omdat ik dan m'n bed uit kan.
Ik loop rond met een gezwollen voet. Er zit iets niet helemaal goed nadat ik drie/vier weken geleden naast m'n voet probeerde te gaan staan. Ik zie er dus een beetje uit als een zwangere vrouw die vocht in haar voeten vasthoudt (ja, ja ik weet het; niet alle zwangere vrouwen houden vocht in hun voeten vast).
Verder emotioneel een beetje down. Volgende weekend heb ik gepland om weg te gaan met Ellen en Samantha (die volgt de training in Pretoria) en nu begint men her en der op me in te praten om eerder terug te komen (we gaan naar Winterton, zo'n 400 km bij Johannesburg vandaan) zodat Samantha niets mist van een natuurlijk o zo belangrijke training die eigenlijk al op zondagavond begint. Ik word daar af en toe zo moe van. Ik heb er geen enkel probleem mee dat mensen enthousiast zijn over de training die ze hebben ontwikkeld (dat doe ik ook) maar men moet niet net doen alsof de wereld vergaat als iemand er een deel van mist. De wereld zal haar rondjes blijven draaien, zowel voor als na de training; die trekt zich daar niets van aan.
Dus heb ik me voorgenomen om me aan m'n oorspronkelijke plan te houden en ga me niet in allerlei kronkels bewegen om iedereen die meent wat te zeggen te hebben over mijn en andermans leven tegemoet te komen.
Vandaag beging het Life Direction Camp (het BE seminar). We hebben een kleine 50 deelnemers en ik zie er naar uit. Heel het OM team doet mee en ik doe het dit keer wat anders. Omdat ik alle elektronische files (Spaans, Russische, Nederlands en Engels) kwijt ben geraakt, inclusief alle Powerpoint presentaties, is dit een geweldige gelegenheid om te experimenteren met een nieuwere, lossere vorm waarin meer ruimte is voor interactie en groepswerk.
Met betrekking tot een nieuwe rol en verantwoordelijkheid in OM internationaal is nu de interne politiek wakker geworden. Ik kan heel goed leven zonder dat gedoe maar het schijnt vast onderdeel te zijn van een proces waarin een leider wordt gekozen of aangesteld.
Ik heb de betrokken partijen laten weten dat ik een zeer gelukkig mens ben, met en zonder een nieuwe verantwoordelijkheid. Om eerlijk te zijn, zonder deze nieuwe verantwoordelijkheid zal mijn leven een stuk rustiger zijn. Eigenlijk is er niets aan de hand maar rondom dit soort processen moeten mensen hun gevoelens en mening kunnen ventileren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten