Weer aan de foto

Fotografie was een leuke hobby van me totdat ik overging van spiegelreflex naar compact digitaal. Je weet wel, die borstzakcameraatjes die je niet of nauwelijks kunt manipulairen. Een paar maanden geleden een bod gedaan op een gloednieuwe spiegreflex van Sony en tot m'n verbazing won ik de veiling. Inmiddels fotografeer ik al weer enkele maanden op los en heb een freeware programma gedownload om foto's te bewerken (Artweaver). Het nadeel is dat je weer met een camera loopt te slepen. compacte Spiegelfeflexcamera's bestaan nameljik niet.
Hieronder m'n eerste gemanipuleerde foto (paddo lassoen, selectie omkeren en de selektie veranderen in duotoon (keuze: groen). Een kind kan de was doen. Tijd: Ongeveer drie minuten.



Nu m'n koffer pakken voor Canada. Vandaag de werkbladen, aantekeningen en overige handouts uitgeprint.

Vanmorgen gelezen: "hoort naar de tucht" (Spreuken 4:1). Als je zo'n vers geisoleerd leest dringt zich het beeld op van een kwaaie pa die de waarheid er bij zijn kinderen in probeert te rammen. Als je het grotere verhaal er omheen leest zie je een beeld van een liefdevolle vader die er alles aan doet om zijn kinderen wijze levenslessen bij te brengen. Het leven en de keuzes die we maken zorgen wel voor de pijn. Daar hoeven de vaders niet nog eens een schepje bovenop te doen. De lessen die we daarvan kunnen leren, komen door te "horen of door te luisteren.
En, tja, er zijn mensen die echt niet van hun fouten willen leren. Vandaar de vermaning "hoort naar de tucht".