Wie Ja zegt moet ook Be

Waarom heb ik ook alweer ja gezegd? Ik had me nog zo voorgenomen om voet bij stuk te houden en het niet te doen. Uiteindelijk ben ik toch overstag gegaan want het ging maar om vier studie van 90 minuten voor de OM staf.
Leiders van de eigen organisatie zijn wat mij betreft, naast de eigen gemeenteleden, het meest kritische en intimiderende publiek.

En nu moet ik dus aan de bak. Vandaag begint onze jaarlijkse conferentie op de Bron dat nu "Mooirivier" heet.
(Waarom ze een naam die zo gevestigd is veranderen in zoiets doms als Mooirivier, is mij geheel onduidelijk. Twee mogelijkheden: een duur marketingbureau heeft de powers that be er van weten te overtuigen dat dit veeeeeeel beter is. En, omdat ze er verstand van hebben en ervoor betaald worden krijgen ze hun zin. Of, en dat is mogelijkheid twee, de huidige eigenaar heeft het zelf bedacht en is van harte overtuigd van deze vreemde naamswijziging).

Maar goed dat alles helemaal terzijde; ik moet nu wel die vier studies voorbereiden en dat kost gewoon een heleboel werk. Die OM leiders zijn gepokt en gemazeld in van alles en nog wat en hebben het meeste wel gehoord. Niet dat er nu perse iets nieuws gezegd moet worden maar het moet wel uitdagen, stimuleren en veranderen!

Dus, wat gaan we doen? We gaan eens kritisch naar ons eigen geestelijk leven kijken en de manier waarop we onszelf effectief denken te reproduceren. Ik neem als uitgangspunt de vraag hoe het mogelijk is dat van een groep van 10 nieuwe werkers die twee jaar van hun leven hebben gegeven aan ons werk, er vijftien jaar later bijna geen van hen nog actief de God volgt die ze zo van harte en zonder voorwaarden wilden dienen.
Wat zegt dit over die mensen?
Wat zegt dit over ons en onze programma's
Hoe zit het met mij? In hoeverre doe ik wat ik doe omdat het de cultuur en verwachting van de organisatie is? Wat zou er bij mij blijven hangen aan toewijding en geestdrift als ik morgen tupperware zou gaan verkopen i.p.v. mijn hele leven in dienst van het Evangelie te staan?

Nu houdt dat thema van veranderen en vooral het tekort aan wezenlijke, blijvende verandering mij nogal bezig dus ik laat me maar een beetje leiden door mijn eigen actualiteit.
Met andere worden, laten we onze maskers eens af doen, elkaar diep in het hart kijken en een aantal wezenlijke vragen eens serieus onder de loep nemen en zien te beantwoorden.