20 juli 2008

Nattigheid


Man, wat waren we nat vanmorgen. Door en door. Tot op het bot. Wat kan het regenen! En we hoefden niet eens zo heel ver te lopen. Na het ontbijt is het droog gebleven en konden martha en ik nog een kleine drie uur over het eiland banjeren voordat we de boot namen naar het vasteland.
Nu zijn we weer thuis en alles is weer 'normaal'. Ellen gaf gisteren een feestje en is met een aantal gewoon maar doorgegaan. Tja, als het gezellig is sla je toch een nachtje over... Tot aan onze thuiskomst is ze met wat vrienden beziggeweest om de boel weer op te ruimen en schoon te maken.
De bijeenkomst met de jongeren is goed verlopen. Er zitter er die elk woord opzuigen en meer willen en er zitten erbij die niet kunnen wachten tot het over is en men weer normale dingen kan doen. Voor een aantal jongens betekent dat dat je laat zien wat een geweldige onderbroek je nu weer aanhebt. Lijkt helemaal in te zijn. Je jeasn draag je zo laag dat vooral de design onderbroek te zien is. Ik ga het ook eens proberen. Het lijkt me namelijk dat je de trend nog wat verder door kunt onwikkelen: een ultrahoge HEMA boxer waarvan je dan het gedeelte dat boven je jeans uitkomt daar omheen vouwt.

Hoe dan ook, God leeft en Hij spreekt. Ook vandaag nog. Sommige jongeren waren diep geraakt en besloten de heerschappij van hun leven aan Hem over te geven. Met veel jongeren konden we bidden over zaken die hen bezighouden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten