24 juli 2008

God goedkoper dan een paraplu

Iemand bad dat het zou stoppen met regenen zodat de groep een leuke middag kon hebben. Die middag regende het niet: God is groot. Zie je wel dat Hij bestaat.
Martha vindt het heerlijk om door de regen te banjeren. Ik vind het verschrikkelijk. Van mij moet het altijd droog zijn. Martha bidt niet mee om droog weer. Ik ook niet (ook al heb ik het liever droog). Samen vinden we dat God goedkoper dan een paraplu wordt gemaakt: Hij is er om mijn wensen in te willigen zodat ik leuke dingen kan doen?!
De boer bidt om regen. Hij smeekt, pleit en is de wanhoop nabij. Maar het kan niet regenen die middag. Iemand anders was hem voor en bad om droogte en het geloof van de laatste heeft gewonnen.
Grote gebieden van Afrika liggen droog en jaar na jaar mislukken oogsten en lijden mensen honger. Andere delen van de wereld lopen onder. Mensen verdrinken, verliezen huis, haard en kinderen.
"Heer, laat de zon schijnen vandaag zodat ik en mijn vrienden een leuke middag kunnen hebben".

God vinden in de regen. In een mislukte oogst, in de aanzegging van de bank dat het allerlaatste krediet op is en er geen herkansing meer mogelijk is. God vinden in de immense tragedie van overstromingen.

O ja, ik heb toch wel een gebed: "Heer, laat het alsjeblieft regenen zodat de groep een beginnetje kan maken met U grootmaken als ze een keer hun zin niet krijgen".

Ik heb me zelf jarenlang schuldig gemaakt aan dit soort luxe gebeden die los staan van welk globaal, geestelijk, sociaal en economisch besef dan ook. Ik schaam me ervoor en heb er spijt van. Ik realiseer me ook dat ik vele jaren nodig heb gehad om zelf maar een beginnetje te maken met ietsje verder kijken dan mijn leven en mijn probleempjes. Dat het me niet echt veel deed als er weer een boer failliet ging door of teveel of te weinig water. Of dat er duizenden omkwamen bij een overstroming in Bangladesh. Ik lag echt niet op mijn knieƫn om te pleiten voor die boer en dat gezin. Verder dan "tjoh, wat erg zeg", kwam ik ook niet.

Kortom, ik gebruik of een paraplu, of ik laat me zeiknat regenen maar ik ga God niet lastigvallen met de vraag of Hij mijn persoonlijke paraplu wil zijn. Als ik dat zou doen is mijn wereld veel te klein. Zo klein dat alleen ik er in pas.

3 opmerkingen:

  1. Goed!
    Ik heb regelmatig gebeden om een parkeerplaats, doe ik ook niet meer. Een goed boek in dit verband is 'Jouw God is te veilig' van Mark Buchanan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit is maar weer eens diep uit mijn hart gegrepen! Ik pleit al jaren voor het stoppen met bidden voor het weer! Tenminste, voor 'ons leuke middagje' inderdaad! Als iemand dan toch zoveel geloof heeft, laat hem/haar dan inderdaad met die boeren meebidden, liefst die in Afrika, of Zuid-Amerika!
    Jouw stukjes verwoorden vaak waar ik over nadenk! 'tIs fijn om het te lezen!
    groetjes, Reinie

    BeantwoordenVerwijderen