Nu heb het bijzondere voorrecht om me te mogen oefenen in geduld en het omgaan met minimale informatie. Afwachten en over me heen laten komen. Het wrange is dat ik speciaal via Parijs reis om op een beschaafde tijd in Cairo aan te komen. Dat wordt dus anders.
Over religie, kerk, christendom, algemene verbazing en vermeldenswaardige gebeurtenissen tijdens mijn omzwervingen door binnen- en buitenland. Vragend en onderzoekend in pastelkleuren met meestal een vleugje peper. Dit is een persoonlijk blog en wat ik schrijf is dan ook niet representatief voor de organisatie waarvoor ik werk of voor de kerk waar ik lid van ben.
16 juni 2008
Vliegen we wel of niet
We hadden al in de lucht moeten zijn maar ik sta nog in een bus naast het vliegtuig en zie een zestal brandweerwagens, giga veel brandweermannen en een stroom van passagiers die het vliegtuig uitkomen. Ik ben geen profeet maar zie en interpreteer deze signalen als een boodschap dat we nog wel even in Parijs zullen blijven hangen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten