Vanmorgen een vriend opgezocht die een extreem moeilijke tijd achter de rug heeft. Het was heel goed om elkaar te zien en te spreken, maar ook om eerlijk te praten over wat er zich in zijn leven heeft voorgevallen.
Christenen kunnen maar moeilijk omgaan met zonde en verleidingen in hun levens en als deze dan eindelijk aan het licht komen, weet de persoon zelf en de omgeving daar geen raad mee. Het gevolg is dat diepe vriendschappen worden kapotgemaakt en er nog maar weinig ruimte is voor genade.
Het is zo belangrijk dat we eerlijk onze zwakheden onder ogen zien, deze benoemen en waar nodig, hulp zoeken om er mee om te leren gaan.
Ten tweede is het van belang dat we aan onze genadebuffer werken zodat, als vrienden dingen doen die we niet kunnen plaatsen, begrijpen en juist menen te moeten veroordelen, we vrienden kunnen blijven.
Een van de grootste vragen waar ik mee worstel is deze: in hoeverre kunnen we wezenlijk veranderen. Ieder mens is uniek met uniek temperamenten, talenten, gaven maar ook met onhebbelijkheden, blinde vlekken. In sommige dingen zijn we heel erg goed terwijl er andere terreinen zijn in ons leven waar we geen invloed op lijken te hebben.
Kostbare vriendschappen zijn van levensbelang. Een echte vriend is iemand die vriend blijft. Door dik en dun.
Vanavond met twee vrienden gegeten! Was goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten