Zojuist met Johan teruggekeerd van Wadi Mujid. Een tocht door een rivierbedding met interessante verspringingen in de bedding die je klimmend of met behulp van een touw neemt tot je bij de waterval aankomt. Het is een spectaculaire tocht, de kliffen adembenemend en af en toe een schrikkerig moment als er stenen naar beneden vallen!Bij de ingang werd ons verteld dat het anderhalf uur heen en anderhalf uur terug zou zijn. Hoe het dan komt dat wij na een uur alweer terugwaren bij het vertrekpunt, dat weet niemand. Met een gids worden er tochten van 6 to 8 uur aangeboden waarbij je ook moet abseilen en langs watervallen afdalen. Dat lijkt me super om te doen hoewel er zich incidenten voor kunnen doen. Onlangs is hier tijdens zo'n tocht een Koreaans meisje omgekomen.
Ik ben zo blij dat ik deze extra dagen hier kan zijn. Leer ik eindelijk Johan en Ruth een beetje beter kennen (en ik hoop zij mij ook) genieten van elk uur van de dag. Hoewel dat vannacht een wat minder prettige opgave was met een aantal mugen in mijn kamer die me overhoop hebben gestoken. Een ventilator op volle kracht op m'n bed gericht bracht enige verlichting.
Zometeen naar de kerk (ja, op zaterdagavond).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten