Inmiddels aangekomen in Jordanie. Nog steeds met hoofdpijn. Ruth Verboom kwam me ophalen en we hebben vanavond lekker bij kunnen praten. Nu zit ik met een schuin oog met Johan naar het Nederlands elftal te kijken. Doe ik anders nooit. Houd er niet zo van. 'k-Ga maar naar bed.
Toen ik aankwam begon het te regenen. De eerste regen sinds Maart. Heeft verder niets met mij te maken.
In het vliegtuig zat ik naast een man die luidruchtig sliep. Z'n adamsappel bewoog wild op en neer en z'n mond stond zo ver open dat ik er een appel in had kunnen steken. Daarnaast verspreidde hij een niet zo'n aangename geur. Gelukkig duurde het maar vier en een half uur. Tel daarbij op een schele hoofdpijn en het gevene dat de buurman ook nog eens en deel van mijn ruimte in bezit had genomen en dan is vier en een half uur plotselng heel lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten