Eens in de drie jaar is ook regelmatig

"Dit moeten we vaker doen", zeiden we tegen elkaar toen we zo'n drie jaar geleden voor het eerst samen gingen hardlopen. Vandaag was het dan zover en renden we een rondje Nieuw-Lekkerland-Kinderdijk vv (ja, langs de molens enzo). Luuk z'n probleem is dat hij zo'n dertig kilo lichter is en daarom is het voor hem moeilijk om mijn tempo bij te houden; hij gaat veel sneller en loopt lichter, haalt adem door z'n neus, fluit de vijfde van Beethoven en houdt tegelijkertijd een conversatie gaande.
tijdens het lopen besloten we dat er in de Brandaris best wel veel lopers zijn en dat we dat gegeven zouden kunnen gebruiken voor een fondswerver (waarvoor weten we nog niet).
Daarnaast waren we het met elkaar eens dat een keer per drie jaar ook regelmatig is.
Ik herinnerde me een voorval van de afgelopen zomer. Ik was redelijk vroeg een rondje Rotterdam Airport aan het doen toen een fietser me inhaalde, op gelijke hoogte met mij bleef fietsen, me aankeek en zei: "mag ik wat vragen?" Op mijn "ga je gang" vroeg hij, "Wat bezielt iemand om in het holst van de nacht om het vliegveld heen te rennen"? Alleen een niet hardloper stelt zulk een vraag. Ik heb er een mooi verhaal van gemaakt. Of dat voldoende was om de fietser tevreden te stellen, weet ik niet, maar hij fietste uiteindelijk door en ik ben ook weer thuis gekomen, getuige deze blog.
Ben trouwens een leuk boek tegen gekomen. Niet altijd makkelijk te begrijpen maar er staan grappige dingen in. Ook best wel ernstige dingen. Ik merk dat het een van de weinige boeken is die mijn leven daadwerkelijk veranderd. Hieronder een plaatje van de voorkant. Ik heb trouwens begrepen dat het nog volop verkrijgbaar is.