Geurtjes

Geuren en herinneringen gaan vaak samen. Ik weet bijvoorbeeld nog precies waar en wanneer ik voor het eerste Zino Davidoff eau de toilette na het scheren gebruikte. Dat was in India in 1991. In een hokje buiten in de tuin had ik met met een emmer water gewassen, terwijl John Kennedy buiten "de wacht" hield. John had zich opgeworpen als mijn persoonlijke begeleider en al gauw ontstond er een vriendschap. In India lopen vrienden hand in hand. Toen John na enkele dagen later tijdens een wandeling een hand gaf voelde ik me best wel lopen. Maar goed, als dat een cultureel gewenste uitdrukking van genegenheid is ben ik ook de rotste niet.
Hoe dan ook, terug naar Zino. Na me gewassen en geschoren te hebben voor het eerst dus die Zino gebruikt.

Telkens wanneer ik nu Zino na het scheren gebruik zie ik die beelden weer terug. En dat zijn gelukkig positieve beelden.
Positieve beelden roepen o.a. koeienpoep, hooi en stro, paarden, zilte zeelucht, en pas in de was gezete linoleumvloeren op.
Negatieve beelden roepen o.a. tot pap gekookte spruiten, frituurvet, schimmelende ruimtes en best nog wel wat andere zaken op. Maar daar zal ik jullie verder niet mee vermoeien.

O ja, de computerproblemen zijn na drie dagen opgelost. Ik heb een nieuwe gekocht. Nu kan ik me richten op relevante zaken en de ontstane achterstand inhalen.

Dat verhaal over die luchtjes heeft natuurlijk een aanleiding. Vanmorgen ging ik naar fitness en ook daar associeer ik de ietwat zoetige, naar schoonmaakmiddel en desinfectant lucht met iets positiefs. Ik zag mezelf supergezond, zonder ook maar een grammetje teveel vet. Ik blijf ruiken.