Maandag... een nieuwe werkweek

De weekendrally zit erop. Zaterdagavond was ik helemaal afgedraaid. We hadden een middag met een klein deel van onze Nederlandse achterban. In mijn seminar "hoe de plaatselijke kerk de wereld kan veranderen" had ik vijftig deelnemers. De deelnemers hebben en hadden een ding gemeenschappelijk; een zekere mate van frustratie met de huidige stand van zaken in hun kerken. Veel kerken zijn met zichzelf bezig terwijl de opdracht is om naar buiten te treden. Sommige kerken zijn zo ondergesneeuwd geraakt door triviale, energievretende discussies over luchtige en minder luchtige niemendalletjes dat er van enige aandacht aan de oorspronkelijke missie die Jezus aan Zijn kerk gaf al helemaal geen sprake meer is. Triest.
Wat kun je doen? Het laatste wat je moet doen is wachten op betere tijden. Zolang er mensen in de kerk zitten blijf je onderlinge verschillen houden die door sommigen zo worden uitvergroot dat deze verschillen de toon zetten en niet de opdracht opm de wereld te bereieken met het Goede Nieuws. Verdrietig.
Wachten helpt niet. Er voor gaan is het devies.

De grootste veranderingen in de wereldgeschiedenis werden en worden in gang gezet door eenlingen. Enkelingen die het niet meer pikten en die hun tanden zetten in sociale gerechtigheid en andere nobele zaken. Wilberforce (zie foto links) die veertig jaar streed voor de afschaffing van de slavenhandel en zo'n beetje de hele wereld over zich heen kreeg. Tyndale (Zie foto hieronder) die koste wat kost de bijbel vanuit het Latijn wilde vertalen in het Engels, dit voor elkaar kreeg maar wel met z'n leven moest boeten.

De kerk en haar leden moeten de gelatenheid van zich afschudden en zich gaan inzetten voor die zaken die voor God van belang zijn: de zorg voor de schepping en de redding van de mensheid.
Hoe zit het dan met "je onderwerpen aan de leiders van de kerk"? Door velen wordt dit als een excuus gebruikt om zelf te blijven hangen in passiviteit. Was het niet Jezus zelf die zei dat we God meer moeten gehoorzamen dan mensen!

Nou, tot zover m'n preekje. Ik moest het even kwijt.

George Verwer, de oprichter van OM vertalen, is geen gemakkelijk opdracht. Is hij in het Engels al niet makkelijk te volgen, om dat moelijk te volgen Engels dan in enigzins beprijpelijke Nederandse zinnen om te zetten... ga d'r maar aan staan.
Aan het eind van de zaterdagavond, zo rond 23.00 uur was ik helmaal kapot.

Zondagmorgen om 07.45 weggereden uit Dalfsen met Ian en Helen Orton. Ian sprak bij ons in de Brandaris over 'pijn'. Was echt goed. Daarna wat met Ian en Helen rondgehangen en gelopen en afgesloten met de Chinaboot. Drie uur varen en eten door de Rotterdamse havens. Echt heel leuk en de moeite en het geld waard voor hen die nog een culinaire en uitgaanstip kunnen gebruiken. Verwacht echter geen "haute cuisine"; het blijft een aan de westerse smaak aangepaste chinees/indonesisch/maleisisch/singaporiaanse vreetschuur

Vandaag hoop ik zondag te houden. Dat is eigenlijk al mislukt want ik ben inmidels al weer drie uur bezig met het afwerken van mails en andere zaken.