De dertig vrouwen in Benschop verzamelden zich in de oude kerk. Aan het bijgebouw werd gewerkt en dat veroorzaakte teveel lawaai. We zaten in een van de vier "windrichtingen" van de traditionele kruisvorm. Ik had het gevoel dat we in oostvleugel zaten. De koffie kwam denk ik uit een automaat dat heet water en koffieextract samenvoegd tot iets wat naar koffie smaakt (ja, ik nam een tweede bakkie). Ik dacht nog "wat een kleine, zuinige kopjes". Ik geloof dat we alleen in Nederland zulke ultra kleine kopjes schenken. Italie heeft ze nog kleiner maar dat komt omdat het daar over iets anders gaat; ambachtelijk gecreeerde espresso. Dat was dit niet.
Verhaal gehouden over de Islam. Ja, ook in Benschop wonen er enkele en het zijn allemaal aardige mensen, volgens de vrouwen.
Na afloop sprak de presidente me aan en zei me dat ze het als vereiging wel nodig hadden om eens flink geprikkeld te worden en uitgedaagd om ons geloof nu toch maar eens handen en voeten te geven: "We praten er eigenlijk niet zo over", zei ze.
Nu heb ik met het laatste niet eens zoveel moeite. Er is, en wordt al zoveel gezegd. Laten we het maar gewoon doen. Daden van onbaatzuchtige liefde en zorg voor de naaste. Daar begint het mee en helpt om het recht te vedienen om gehoord te worden.
Over een uur brengt Martha me naar Schiphol. Het komt net zo uit dat Moniek en Martijn om dezelfde tijd die kant op moeten dus gaan we gezellig met z'n vieren.
Ik heb het strak gepland want het laatste waar ik zin in heb is om op Schiphol rond te hangen. Het vliegtuig vertrekt om 10.30 en ik heb erop gemikt dat ik er een uur van tevoren ben. Moet lukken.
Talk to you later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten