Hier zit ik dan in de business class lounge van de KLM in Kuala Lumpur. Niet dat ik business class reis, hoor, ik zit gewoon achterin bij alle andere gewone mensen, maar omdat ik regelamtig met onze nationale trots vlieg heb ik enkele voorrechten die het reizen af en toe wat veraangenamen.
Ik heb ZEVEN uur geslapen. Dat is nog nooit gebeurd. Ik zit hier dus uitgeslapen en klaar om in actie te komen maar ik moet nog zeven uur wachten voordat m'n aansluitende vlucht naar Brisbane vertrekt. Die vlucht zal een uurtje of zeven duren.
Kom ik gisterenavond in de lounge op Schiphol, pak ik een bakkie koffie en wil gaan zitten. Voordat ik echt zit heeft de man naast me z'n hand al uitgestoken; "Jan den Ouden"? "Yep, that's me". "Rob Barkel uit Marknesse".
Rob vertelt me zijn levensverhaal. Hoe hij in 1992 door enkele Nederlands in Latijns America werd rondgeleid op de LOGOS II. Tien jaar later neemt zijn vrouw hem mee naar de baptistengemeente in Emmeloord en het bevalt hen daar wel. Enkele weken later is er een presentatie van het OM schepenwerk en zegt Rob tegen zijn vrouw: "Ik ben op dat schip geweest"!
Van het een komt het ander en nu reist Rob regelmatig naar een van de schepen om enkele weken als hoofdmachinist te werken.
Zonsondergang op het vliegveld van Kuala LumpurIk heb ZEVEN uur geslapen. Dat is nog nooit gebeurd. Ik zit hier dus uitgeslapen en klaar om in actie te komen maar ik moet nog zeven uur wachten voordat m'n aansluitende vlucht naar Brisbane vertrekt. Die vlucht zal een uurtje of zeven duren.
Kom ik gisterenavond in de lounge op Schiphol, pak ik een bakkie koffie en wil gaan zitten. Voordat ik echt zit heeft de man naast me z'n hand al uitgestoken; "Jan den Ouden"? "Yep, that's me". "Rob Barkel uit Marknesse".
Rob vertelt me zijn levensverhaal. Hoe hij in 1992 door enkele Nederlands in Latijns America werd rondgeleid op de LOGOS II. Tien jaar later neemt zijn vrouw hem mee naar de baptistengemeente in Emmeloord en het bevalt hen daar wel. Enkele weken later is er een presentatie van het OM schepenwerk en zegt Rob tegen zijn vrouw: "Ik ben op dat schip geweest"!
Van het een komt het ander en nu reist Rob regelmatig naar een van de schepen om enkele weken als hoofdmachinist te werken.
Het is hier nu 17.00. In Nederland 10.oo uur. Ik ga m'n avondeten naar binnen werken (ik zag al dat ze hier heerlijke curry's serveren (ja, in de lounche..)
Ik mis Martha en de kinderen nu al. Gelukkig, nog maar 21 nachtjes en dan ben ik weer thuis.
Mooi, om je verhalen zo te lezen, het helpt zo inderdaad om concreet voor je te bidden!
BeantwoordenVerwijderengezegende tijd!
Ha Jan,
BeantwoordenVerwijderenZet 'm op 'down under'! Een heel gezegende tijd toegewenst, leuk om op deze manier een beetje met je mee te kunnen leven en bidden.
groet Richard en Linda de Haan