Sparen

Vanmorgen wat nagedacht over de reden die iemand gaf om niet langs te komen om ons met een bezoek te vereren. Normaal gesproken komt die persoon altijd zijn beloften na maar nu kregen we een briefje met daarin allereerst excuses dat hij moest afzeggen en vervolgens de reden waarom dat hij het etentje met ons voorbij moest laten gaan: 'om ons te sparen'.
Meteen drongen zich beelden bij ons op van onze vriend die door het lint is gegaan en met een botte bijl op zak (en later in de hand) ons huis en onszelf verbouwt. In dat geval hebben we ook liever dat hij wegblijft.

Uiteindelijk bleek het om iemand anders te gaan die ons nogal wat verdriet had veroorzaakt en onze vriend, echt eentje van 'pakkum beet' en 'laten we elkaar geen mietje noemen maar man en paard noemen', was bang dat zijn bezoek in de toch al gevoelige situatie meer goed dan kwaad zou doen (hij kan z'n mond maar moeilijk houden, snappez-vous). Hij bleef liever even op afstand zodat de tijd en de vergeving hun werk in onze harten, en in het hart van de verdrietveroorzaker, konden doen.

Zo begint de tweede brief van Paulus aan de Korintiers. Paulus kende zichzelf voldoende om te weten wat voor effect zijn persoonlijkheid op zijn omgeving had. Dit zelfbewustzijn is een kostbare gave.
Van donderdag tot en met maandag ben ik in Carlisle om een mentoring clinic te faciliteren. Mensen helpen om te groeien in zelfbewustzijn is een bijzonder voorrecht, met name als met het pakt.
Het verbaast me keer op keer hoe weinig mensen zich bewust zijn van welke impact ze hebben op situaties en mensen. Maar als de transformatie begint dan zien we plotseling...
...een engergiezuiger die verandert in een persoon die geeft in plaats van neemt.
...een aandachttrekker die genoegen leert nemen met minder aandacht en bewust een paar rijen naar achteren gaat zitten.
...een zwart/wit denker die een beetje grijs toelaat.
.....