In mijn wereld wordt het woordje "share" of "delen" vaak gebruikt. Sommigen vinden dat vreselijk en associƫren het met vrouwelijk, soft, of zelfs dom. Of formele bezwaren: je deelt niet uit het woord van God, je predikt het woord van God; er wordt hier niet gedeeld!
Het is niet alleen de gevoelswaarde die het woord heeft, er is iets meer aan de hand.
Delen is uiterst Bijbels. Prediken of leren trouwens ook.
Bij 'delen" neem ik iets dat van mij is en deel dat met jou. Dat kan een chocoladereep zijn, en als ik veel van chocola houdt, dan kost dat delen me wat. Maar het kan ook iets zijn dat ik geleerd heb, een ervaring, een aha belevenis en het delen vraagt van mij dat ik me kwetsbaar maak. Het gaat om waarheid die door de ervaring van het leven is gegaan.
Bij prediken of leren is dat anders. Daar hoeft niet perse een relatie met het te prediken of te leren onderwerp te zijn. Waarheid is waarheid, ongeacht of deze wel of niet door mij als zodanig wordt beleefd. Dat kan een koude, onbewogen oefening zijn.
Ik ben meer een 'deler'. Ik heb wel eens preekneigingen maar verkies het delen waarbij de relatie tot het onderwerp een belangrijke rol speelt.
(Vrij naar 1 Tim. 6:8, 1 Peter 4:10)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten