Afgelopen zondag reed ik terug uit Grootebroek en ongeveer een kwartier voordat ik thuis was kreeg ik me daar een partij slaap. Omdat ik al bijna thuis was besloot ik om door te rijden. Half wakend, half slapend heb ik het gered.
Thuis aangekomen ben ik meteen op bed gaan liggen en viel vrijwel meteen in slaap.
Ongeveer anderhalf uur later werd ik wakker en wilde opstaan maar kon me niet meer bewegen. Paniek overviel me. Vooral toen ik me realiseerde dat ik nog naar het politiebureau moest om te melden dat drie van Martijn's vrienden een man hadden gekidnapt en Martha en ik daar mede reden toe hadden gegeven. Ik wilde schuld bekennen en de situatie opgelost zien voordat deze zou escaleren. Je moet weten dat Martijn's vrienden er hun hand niet voor omdraaien om iemand af te schieten.
Terwijl ik daar verlamd op bed lag hoorde ik dat Martha thuiskwam en ik begon om hulp te roepen. Ze kwam naar boven en zei dat ze, voordat ze mij kon helpen, eerst een nieuw douchegordijn op moest hangen.
Ze had de ernst van de situatie niet door en ik bleef roepen. Toen dat roepen niet hielp, omdat ze me blijkbaar niet hoorde, zocht ik naar een andere manier om aandacht te trekken. De stapel National Geographics die naast m'n bed lag, bracht uitkomst. Inmiddels was er leven in m'n rechterarm gekomen en een voor een gooide ik de magazines richting badkamer, ondertussen om hulp schreeuwend.
Met alle wilskracht die ik op kon brengen kreeg ik m'n benen uiteindelijk in beweging en zette ze naast het bed. Langzaam volgde de rest van mijn lichaam. Voetje voor voetje liep ik richting badkamer en tot m'n verbazing hing het oude douchegordijn er nog, was Martha niet in de buurt en drong het tot me door dat ik National Geographic acht jaar geleden al had opgezegd.
Voorzichtig liep ik de trap af en ging de huiskamer binnen. Daar zat Martha op de bank die me aankeek alsof ze een geest zag: "Heb je geslapen of zo', vroeg ze me. "Ja", zei ik "en blijkbaar ook gedroomd".
Het gebeurt me niet vaak maar het is een onwezenlijke ervaring wanneer droom en werkelijkheid door elkaar lijken te lopen.
Bizar.
BeantwoordenVerwijderenHier spreekt de politie: je bent niet tot antwoorden verplicht.
BeantwoordenVerwijderen