Ik las zojuist wat afrondende instructies aan het eind van een brief die een inmiddels overleden gelovige schreef aan een groepje volgelingen van Jezus die wel wat aanmoediging kon gebruiken. Van de veertien instructies hebben enkele het delftsblauwe tegeltje gehaald (zie bovenste plaatje). Een aantal zal het delftsblauwe tegeltje echter nooit halen. Dus heb ik ze zelf maar gemaakt. Je kunt ze uitprinten en over een bestaande spreuk heenplakken. En waarom ook niet? Waarom de ene instructie wel en de ander niet? Bovendien, door selectief te werk te gaan ontstaat een uit balans geraakt totaalpakket; ervan uit gaande dat alle instructies door de dode schrijver als gelijkwaardig zijn neergezet en bedoeld.
Die selectie heeft denk ik te maken met in welke mate het wat raakt in het leven van de selecteur. Zo zal het bovenste tegeltje het hart raken en verwarmen terwijl de andere tegeltjes of de portemonnee raken (er een gaatje in branden), een beroep doen op het moreel besef van de lezer of op de verantwoordelijkheid die we naar en voor elkaar hebben. Oftewel, de een doet pijn terwijl de ander kietelt en een zacht gekietel is meestal prettiger dan pijn lijden. Ik sta een gelijkwaardige behandeling van alle instructies voor. Hieronder de vier tegeltjes die ik heb gefabriekt. De vijfde is leeg. Die kun je knippen, plakken en vullen met tekst De overige tien instructies zijn te vinden in 1 Thes. 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten