Wat een aardbeving zeg, en wat een enorme verwoesting. Ik verwacht dat een aantal collega's uit de regio niet in staat is om naar Maleisië te reizen voor de Internationale Leiders Vergadering die zondag begint. Tegen zoveel natuurgeweld is niets en niemand bestand. Geeft je ook wel te denken. Nederland met haar dijken zou niets beginnen. We hebben met al onze technieken en zelfverzekerdheid gewoon het nakijken.
Vandaag de retraite afgerond en met elkaar verder nagedacht over lessen uit het leven van David. Een simpel diagram maakt zaken vaak duidelijk. Als je het leven van David bestudeert ontdek je, onder andere, dat hij, als leider, een redelijke balans had tussen "communion, community en mission."
Mijn aantekeningen van vandaag. tegenwoordig in OneNote. Wel handig stukje gereedschap
In OM ligt de nadruk sterk op community en mission. Echter, als men de persoonlijke community met God verwaarloost, zal op termijn de community en het werk tot stof ineenschrompelen. De retraite beoogde met name de ogen te openen voor het belang van het onderhouden van communion met God. Er zijn er ook die alleen maar gericht zijn op communion en of community en geen gezond besef hebben van hun taak of plaats in het leven. Ook dat leidt tot stilstand. Met name binnen het protestantisme ligt de nadrik vooral op mission; ons werk. Dat is de focus. Al het andere is bijzaak of sluitpost. Interessant is om het ritme van een Hebreeuwse dag te observeren. Die begint om 18.00 met eten en vervolgens slapen. Dat is het opstaan en weer eten en ten slotte is er het werk. Werk wordt voorafgegaan door rust en brandstofinname. Geeft te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten