Hoewel men het er over het algemeen over eens is dat boodschap en vorm twee verschillende grootheden zijn, waarbij de vorm slechts de verpakking is voor een boodschap, vindt men het toch moeilijk om de vorm los te laten. De fabrikant van een goed lopend product ziet geen reden om de verpakking van dat product te veranderen. Als iets goed loopt; houden zo.
Maar als iets nu niet goed loopt terwijl er met het product helemaal niets mis is? Dan zou je mogen verwachten dat men de uiterste best gaat doen om een vorm te vinden die het product recht doet.
Er is op zich niets mis mee als groepen gemotiveerde mensen die bij een bepaalde kerk horen wensen, hopen, bidden en actie plegen teneinde meer mensen naar de door hen georganiseerde bijeenkomsten te zien komen. Door hippere, eigentijdsere verpakkingen te introduceren hoopt men het tij te keren en vollere zalen te zien.
Het succes van veel groeiende kerken is hieruit te verklaren dat men een welsprekend en helder boegbeeld weet aan te trekken en/of een klimaat weet te realiseren dat de bezoeker doet merken dat hij/zij er mag zijn en er ruimte is voor participatie. De groei die deze kerken meemaken wordt vooral gegenereerd door doorstromers vanuit andere groepen en/of mensen die zich al in de periferie van de kerk bevinden (feitelijk gezien zijn dat de meeste Nederlanders).
Kerkbezoek is en mag geen doel op zich zijn. Kerkbezoek is een gevolg van iets wat zich in het hart van de mens afspeelt: een zoektocht naar of een confrontatie met de Waarheid. De vorm die men kiest zou deze zoektocht en confrontatie moeten faciliteren en is altijd secundair. Waarom dan toch zo hardnekkig vasthouden aan die bestaande vormen, of, als er al een nieuwe, redelijk succesvolle vorm is gevonden, deze meteen vast te leggen als format?
Vormen geven zekerheid, vastigheid en voorspelbaarheid. De mens blijkt dat nodig te hebben in het leven. Tegelijk kan die vorm daardoor het grootste obstakel zijn of worden in de openbaring van, en confrontatie met de waarheid. Het vraagt moed om zo losjes met de vorm om te gaan dat het kerkplein, of de aula, die plaats is waar het naar waarheid en leven hunkerende hart bevredigd wordt en Christus zichtbaar wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten