07 juli 2010

En dan is er pijn...

...dus naar de dokter getogen. Die ziet op een echo dat het wormvormig aanhangsel van de blinde darm ontstoken lijkt. Eigenlijk zou ik meteen naar de afdeling chirurgie van het SFG moeten maar ik wacht tot morgen. Omdat ik niet overkom als een spoedgeval zullen ze me in een bed stoppen en pas morgen de onderzoekjes en eventuele behandeling starten. Dan slaap ik liever thuis.
Mocht appendicitis bevestigd worden hoop ik dat ze het met een kijkoperatie oplossen zodat ik voor het weekend weer thuis kan zijn. Ja, ik weet het, ik ben altijd wat aan de optimistische kant..
Nu begrijp ik waarom ik me de laatste twee weken zo lamlendig voelde en nergens energie voor had. Vannacht niet geslapen van de pijn. Deze trok in de loop van de dag weg, van een zeven naar een ruime twee, maar ik weet dat dat niet alles zegt. Als ik morgen nu geen pijn meer heb, moet ik dan nog wel gaan? Ik kan er voorzichtig voor bidden. Toch? Wilde vanmiddag gaan hardlopen (waarschijnlijk om mezelf te bewijzen dat er misschien niets aan de hand is) maar besloot dat dat iets te optimistisch zou zijn. Verder: op de bank liggen, slapen en vijf sterren Sudoku's oplossen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten