De afgelopen week een aantal keer het boek Micha gelezen. Het is een wat deprimerend boek en de kans is dat, als je al niet veel vertrouwen in de mens hebt, je dat na het lezen van Micha helemaal kwijt bent, of zelfs op -15 uitkomt. Temidden van alle ontrouw, onrecht, uitbuiting, afgoderij en onderdrukking en een godsdienst die gereduceerd was tot routinematig offers brengen (als dat al gebeurde), maakt de profeet duidelijk dat God niet gunstig gestemd kan worden door het offerquotum op te krikken of misschien wat zwaardere offers te brengen (je eigen kinderen bijvoorbeeld).
Dit is wat God vraagt: Recht doen, trouw liefhebben en nederig wandelen met God (6:8). Hij wil zichzelf, zijn wezen, zijn karakter terug zien in het leven van zijn schepselen. Zijn verbond met zijn volk kon worden samengevat in twee woorden: Leven en Vrede. Dat wil Hij on ons kwijt zodat wij het weer aan anderen kunnen doorgeven.
Maar dat wil ik toch ook? Iedereen toch? Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die geen leven en vrede willen.
Toch, de praktijk wijst anders uit. Het grootste obstakel tussen waarachtig leven en vrede is de mens zelf. Het kan best zijn dat, diep weggestopt een verlangen naar leven en vrede sluimert maar de zelfverrijking, zelfhandhaving en hebzucht krijgen in de levens van zovelen om voorrang. En winnen maar al te vaak.
- Ik kan vandaag recht doen door me bewust in te zetten voor de zwakkeren en kansarmen in de samenleving.
- Ik kan besluiten om betrouwbaar te zijn. Mijn beloftes na te komen. De waarheid te spreken.
- Ik kan besluiten dat God groot is, en ik heel klein, en vervolgens mijn leven overeenkomstig inrichten. Zonder Hem geen leven. Nederigheid betekent dat Hij het voor het zeggen heeft en dat wat Hij wil, mijn wil wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten