20 september 2009

Australie, dag 5, all systems back online

Het duurde even, maar dan heb je ook wat. In de logeerkamer van mevrouw Stam, 85 jaar, heb ik zowaar goed geslapen en had zelfs zin om hard te lopen vanmorgen vroeg. De zee is hier twee kilometer vandaan en er gaat niets boven hardlopen langs het water, het geluid van de branding en het diep inademen van schone, zilte lucht.
Nu m'n preekje voor vanmorgen afronden. Na de dienst meteen naar het vliegveld om naar Port Lincoln te vliegen en vervolgens naar Ungarra te rijden waar ik in de namiddag spreek. Ik heb er zin in. Inmiddels ken ik daar al aardig wat mensen en sommigen durf ik zelfs vrienden te noemen en het voelt altijd goen om vrienden te onmoeten. Vandaag is mijn thema, 'Jezus volgen, hoeveel kost dat?' Het antwoord is 'alles', maar wat bedoelen we daar dan mee? We kunnen het snel vergeestelijken maar daarmee ben je er niet. Het gaat dieper en verder. Hoe geef je bijvoorbeeld je bezittingen aan Jezus. Geef ja dan letterlijk alles aan de armen, tot aan m'n nieuwe sokken toe? Dan ben je vervolgens zelf superarm en moet je aan de bedel. De vraag is snel gesteld. Het antwoord is een discussie die eeuwen duurt en nog niet is afgelopen.

1 opmerking:

  1. Gebruik de spullen en het geld wat je hebt, spaar wat voor onverwachte uitgaven en wat je niet nodig heb, geef het weg.

    Geef met vreugde en overvloedig.

    Mijn ervaring is, hoe meer ik wil geven hoe meer ik heb te geven.

    BeantwoordenVerwijderen