Martha ligt uitgetelt in de caravan. Twee uur lopen en hardlopen (afwisselend 10 min. hardlopen, 10 min. lopen) was net iets teveel van het goede. Dat komt ook omdat het iets langer duurde dan gepland omdat we een soort van de weg kwijt waren. We hebben het gezellig, jammer dat Martha vanmiddag weer terug naar huis gaat.
De hele dag praten en vergaderen zuigt energie. Aan de andere kant geeft het energie. Het motiveert, stimuleert en enthousiasmeert maar aan het eind van zo'n dag worden de benen wat wobbelig.
Ik heb een krat met boeken mee om m'n laatste opdrachten voor dit jaar af te werken maar moet er nu wel echt aan beginnen. Als ik de deadline niet haal moet het over! Daat zit ik niet op te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten