07 februari 2009

Er is nog hoop

Ik had niet verwacht dat de KLM klantenservice me zo snel zou bellen. Afgelopen dinsdag had ik mijn verhaal over de onfortuinlijke terugreis, die me een fortuin koste, opgestuurd. Mijn geringe vertrouwen in mens en onderneming stemde me weinig hoopvol. Een afwijzing anticiperend had ik al voorgesteld dat we de hotelrekening zouden delen; ik had immers zelf voor zo belachelijk duur hotel gekozen. Wie weet zou mijn enorm loyale gebaar de machten en krachten binnen de KLM gunstig stemmen.
Ze stelde zich voor en Petra begon met allerlei excuses te maken over de manier waarop dingen fout gelopen waren en erkende dat het allemaal niet zo charmant gegaan was,
“Meneer den Ouden, we zullen al uw gemaakte kosten vergoeden. Niks geen 50%. We betalen u alles terug: het extra ticket dat u moest kopen en de hotelovernachting. Ik zal het meteen zwart op wit zetten en per mail bevestigen.” Petra noemde het totaalbedrag en wenste me nog een prettige dag toe.
Ik speel dus quitte!

De dag lachtte me toe. Meteen heb ik de kapotte camera stevig verpakt en met begeleidende brief naar de Sony spiegelreflexcamerareparateur verzonden. Hoewel pas in juni ’08 gekocht kan ik echter geen aankoopnota overleggen. Alleen maar een betalingsbewijs. De E-bay winkel waar ik de camera kocht is inmiddels van E-bay geknikkerd wegens slecht gedrag.
Wie weet werkt er bij de fotoboer ook een soort van Petra. Ze zijn er nog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten