Maar ook dan presteren Nederlanders het om ongelooflijk veel geluid te produceren.
Het gebak gaf daar ook wel aanleiding toe. Porties zijn komplete maaltijden en waar het precies van gemaakt is, is onduidelijk. Mijn "Carrot cake" kreeg een 10 voor houdbaarheid (ik denk dat het onbeperkt houdbaar gebak is) en een klein zesje voor smaak dat ik bij nader inzien naar beneden moet bijstellen: een klein viertje.
Maar goed, het was gezellig.
Mezelf gedwongen om m'n huiswerk te doen. Ik heb m'n paper niet afgekregen maar ben ruim over de helft.
Dan kan ik vervolgens van missiologie naar christologie. Voor velen is het niet genoeg dat Christus voor onze zonden leed en stierf waardoor we in staat zijn om weer met God te leven. Nee, elk moment en elk onderdeel van Zijn leven en werk is van het allergrootste belang, wordt onder een microscoop gelegd en is van belang. Daardoor krijg je hoofdstukken zoals; "The invocation in the fourth utterance from the cross" met daaraan gekoppelde woordspelletjes. Jesus' "My God, My God, why hast thou forsaken me" was a cry of distress but not of distrust.
Niet het grote verhaal staat dan nog langer centraal. De onderdelen van het verhaal krijgen zoveel aandacht dat dit dan weer ten koste gaat van dat grote verhaal.
Zo kan het gebeuren dat iemand botweg te horen krijgt dat de miskraam een straf van God was omdat de jongedame in kwestie niet getrouwd was. Dat soort dingen maakt de kerk echt een stuk aantrekkelijker... Daar waar de kerk er juist zou moeten zijn om zich te ontfermen over hen die worstelen met het leven, zonde, zichzelf en God, heeft de kerk juist een reputatie van natrappen.
Gelukkig zijn er ook veel lichtende voorbeelden van kerken en gelovigen die zich laten inspireren en vullen door de liefde en ontferming van God. Het oordeel is aan God. Het is aan ons om lief te hebbenen goed te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten