Koud en Hypo

Koud man, gisteren. De hele dag met Andries Knevel en een cameraploeg opgetrokken bij de molens van Kinderdijk en op de begraafplaats in Nieuw-Lekkerland. Ik ben benieuwd wat ze van al die uren materiaal gaan maken. We hebben gesproken over geloof, twijfel, hoogtepunten en dieptepunten; al die zaken die we in het leven meemaken en die ons geloof vormgeven. M'n geloof is zo anders dan dertig, twintig, tien en zelfs vijf jaar geleden. Net als in een goed huwelijk wil ik niet meer terug naar toen maar ben ik dankbaar voor de diepgang en net vertrouwde van vandaag.

Het laatste onderdeel was een kort interview met Martha en daarna moesten we als een speer naar huis, Ellen ophalen en richting trein, richting Schiphol, richting Barcelona. Althans, Martha en Ellen. Op 22 april is trouwens de uitzending om 22.50.

Om 01.45 kreeg ik een SMS dat ze in het pension waren aangekomen. Dat was het spannendste onderdeel omdat Martha in het Spaans met de pensionhoudster gemaild had. Hoe heeft Martha dan Spaans geleerd? Vooral door de afgelopen maanden honderden woorden uit haar hoofd te leren. Daar is ze elke dag mee bezig geweest. De laatste weken is ze aan de grammatica begonnen m.b.v. een DVD van 5 euro. Blijkbaar werkt het want er waren twee bedden in het pension en ze werden verwacht. Wat een bikkel, die vrouw van me. Als ze ergens voor gaat, gaat ze er ook echt voor.

Vandaag vooral bezig geweest met het oversluiten van onze hypotheek en het vergaren van de daarvoor benodigde papierwinkel. Op 28 April loopt de huidige af en ik moest voor 1 April het aanbod voor een nieuwe hypo ondertekend hebben teruggestuurd. Ik had nog twee handtekeningen van Martha nodig. Dat werd wat ingewikkeld, ze is er immers niet, en heb derhalve mijn verzie van haar handtekening gebruikt.
Gelukkig zijn de lijntjes met de hyporegelaar kort. Dat is mijn broer die filiaalmanager is van de hypotheker in Papendrecht.

Daar bovenop hing er vandaag een hoofdpijnaura om me heen.
Een hoogtepunt van de dag was dat de postbode een pakketje uit New York afleverde met daarin enkele blanco dagboeken die ik daar voor een prikkie heb gekocht. Erg mooi.
Voor de gelegenheid had ik van een bosje boekenbonnen een fors geprijsde vulpen gekocht die ik morgen meteen weer terug kan brengen daar het apparatus het niet doet. Het pennetje is verbogen waardoor de inkt niet mooi vloeit maar alleen maar als je er hard op drukt. Dat moet niet mogen bij een vulpen van 50 euri.